De lat: er overheen of er aan onderdoor...
Sommige mensen hebben een latrelatie. Ze houden van hun lat en leggen ‘m hoger en hoger. Ze hebben zichzelf de norm opgelegd om zichzelf te blijven uitdagen, te blijven presteren.
Is dat erg? Dat kun je niet zo hard stellen, vind ik. Maar wat ik best veel bij Sessies aan Zee zijn mensen met een ongezonde relatie met hun lat. Ze moeten er van zichzelf overheen en uiteindelijk gaan ze er aan onderdoor.
Continu druk voelen (bewust of onbewust) om jezelf te bewijzen omdat je dán pas goed genoeg bent of anders niet goed genoeg bent. (Lees: slim/dom; mooi/lelijk; goed/fout; zorgzaam/egoïstisch; gezellig/ongezellig; et/cetera)
Nu kun je de knop omzetten door overtuigingen bij te stellen. Dat kan werken, totdat het niet meer werkt. Want duurzame verandering start bij het lichaam; door anders te leren luisteren wat het je te vertellen heeft. Om zo een nieuwe relatie aan te gaan met je lat. Of, als dat nog beter voelt, deze in stukken breken en symbolisch verbranden in de vuurkorf.